نوشتن دعا برای پیدا شدن کار | که او به عشق به روح خود توجه دارد، و این طرح را بر خود دارد تا «او را در نظرش مقدّس، بی‌سرزنش و بی‌سرزنش نشان دهد» (کولسیان 1:22) – و روح او غمگین می‌شود.
وبگاه توسعه اسلامی دارلعلوم الخزرا | که او در این کار منقطع می‌شود. ; با توجه به انجیل خود، پیشرفت و پذیرش آن در جهان – زیبایی آن مخدوش می شود، خوبی های آن مورد اهانت قرار می گیرد.
نوشتن دعا برای پیدا شدن کار
نوشتن دعا برای پیدا شدن کار | پیشرفت آن متوقف می شود، اگر بر چنین کسی چیره شود. نگران عشقش به دیگران است که به شدت توسط شرابی که به درستی کهنه شده است.
استاد | به شدت رسوا شده و شاید ویران شده است. هنگامی که هیمنئوس و فیلتوس سقوط کردند، ایمان برخی را از بین بردند [2 تیم. 2:17-18].
نوشتن دعا برای پیدا شدن کار | او می‌داند که مسیح به احترام او می‌اندیشد، که نام او به خاطر او بدگویی نشود.
پس چنین روحی که برای حفظ کلام صبر مسیح تمرین می‌کند، وقتی وسوسه‌های پیچیده، گیج و درهم‌تنیده، عمومی، خصوصی، شخصی به وجود می‌آیند.
نوشتن دعا برای پیدا شدن کار | می‌گوید: «آیا اکنون بی‌خیال باشم؟ آیا من سهل انگاری کنم؟ آیا با دنیا و راههای آن مطابقت کنم؟ آه او که چشمش به من است چه فکری در مورد من دارد!
آیا عزت او را تحقیر کنم، عشق او را تحقیر کنم، انجیل او را در منجلاب زیر پای مردم زیر پا بگذارم، و دیگران را از راه او برگردانم؟ آیا مردی که من پرواز می کنم.
نوشتن دعا برای پیدا شدن کار | از مقاومت تسلیم می شود؟ نمی تواند.” هیچ مردی نیست که کلام شکیبایی مسیح را نگه دارد، اما سرشار از این ملاحظات مهیب روح باشد. در قلب و روح او ساکن است.
و محبت مسیح او را مجبور می کند تا قلب و راه خود را حفظ کند (دوم قرنتیان 5: 14). توجه بزرگ به وسوسه های مسیح از جانب او، و غلبه ای که او در تمام حملات به خاطر او و خدایش انجام داد.
نوشتن دعا برای پیدا شدن کار | بر روح او نیز متمرکز است. شاهزاده این دنیا بر او آمد، هر چیز در زمین یا جهنم که در آن جذابیت یا ترس باشد به او پیشنهاد شد تا او را از میانجیگری که برای ما انجام داده بود منحرف کند.
او تمام این زندگی را زمان وسوسه های خود می نامد، اما در برابر همه مقاومت کرد، همه را فتح کرد و ناخدای نجات کسانی شد که از او اطاعت می کردند [عبران. 2:10].
نوشتن دعا برای پیدا شدن کار | روح می گوید: «آیا این وسوسه، این مشاجرات، این تظاهر معقول، این تنبلی، این عشق به خود، این حس نفسانی، این طعمه دنیا، مرا به کناری می اندازد، بر من غالب می شود.
تا آن که رفت را ترک کنم. در راه همه وسوسه‌هایی که ذات مقدس او برای من ناپسند بود، در برابر من بود؟» افکار ناامیدکننده از دست دادن عشق، لبخندهای چهره مسیح نیز مکرراً چنین روحی را تمرین می کند.
دیدگاهتان را بنویسید