دعا نویسی صبی

دعا نویسی صبی | این را ابتدا در مدیتیشن کشف می کنیم. از طریق آگاهی مستمر از تمرکز حواس در مدیتیشن و در دویدن، این تمرین می‌تواند.

وبگاه توسعه اسلامی دارلعلوم الخزرا | به راهنمای ثابتی مانند افق یا ستاره‌ای دور تبدیل شود و ما می‌توانیم در طول دویدن هوشیار و حاضر باشیم.

دعا نویسی صبی

دعا نویسی صبی | تکنیک استفاده از ذهن آگاهی به عنوان تمرکز شما به راحتی در محیط دویدن بستگی دارد.

استاد | درست مانند مدیتیشن نشسته، وقتی راحت هستید، می توانید با سهولت بیشتری تمرکز خود را به نفس یا تفکر برگردانید.

دعا نویسی صبی | برای استفاده از ذهن آگاهی به عنوان یک شی، مدیتیشنگر در حال اجرا باید درک و تجربه ای از احساس ذهن آگاهی داشته باشد.

اگر دائماً حواس‌تان پرت است، رسیدن به عمق در مدیتیشن بسیار دشوار است. به همین ترتیب، اگر به طور مداوم با محیط خود ناخوشایند باشید.

دعا نویسی صبی | تجربه سطح عمیق تری از ذهن در حال اجرا برای شما بسیار دشوار خواهد بود. با اتومبیل، باران، تگرگ، باد یا عابران پیاده، ممکن است مدام حواس‌تان پرت شود.

وقتی دویدن تمام می شود، ممکن است ذهن شما دیوانه تر شود. در یک محیط حمایت‌کننده‌تر – دویدن در کنار رودخانه یا خیابانی آرام – طبیعتاً به سطح عمیق‌تری از هوشیاری خواهید رفت.

دعا نویسی صبی | کلید این مدیتیشن این است که بدانیم ذهن آگاهی چیست. هنگامی که مدیتیشن اعتماد به نفس را در ذهن شما به ارمغان آورد.

تقریباً در هر شرایطی قادر خواهید بود ذهن آگاهی را تمرین کنید. حتی در محیط های چالش برانگیز آرامش خاصی را احساس خواهید کرد.

دعا نویسی صبی | هنگامی که توسط عوامل حواس‌پرتی بیرونی نه تهدید می‌شوید و نه فریفته می‌شوید، به‌طور طبیعی می‌توانید تقریباً در هر جایی آرامش داشته باشید.

در هوشیاری عمیق‌تر و ذهنی آگاه‌تر استراحت کنید، زیرا کاملاً حضور دارید. یافتن مکانی که در آن به راحتی تعادل داشته باشیم.

دعا نویسی صبی | کسالت دویدن را کاهش می دهد، که اغلب نتیجه عدم احترام به خود و مقایسه بیش از حد است. بی حوصلگی دارای مقیاس علاقه است و مستقیماً با ارزش خود ارتباط دارد.

ما فعالیت خود را شایسته توجه نمی دانیم و بنابراین چندان علاقه مند نیستیم. گاهی اوقات بی حوصلگی به غرور مربوط می شود.

دعا نویسی صبی | به عنوان مثال، وقتی فعالیتی مانند انتظار برای اتوبوس را زیر پای خود در نظر می گیریم، عصبانی یا عصبانی می شویم.

در دویدن با ذهن مراقبه، ما این نگرش را داریم که تجربه ما ارزش توجه ما را دارد. وقتی فکر می کنیم یک فعالیت ارزشمند است.

دعا نویسی صبی | شروع به مقایسه آن با سایر تجربیات نمی کنیم. وقتی شروع به مقایسه یک فعالیت با خاطرات گذشته یا خیالاتمان از آینده می کنیم.