دعانویس در تهرانپارس
مقاله علمی
دعانویس در تهرانپارس | همانطور که به ما آموخته اند، اظهار می کنیم که خدا بی نهایت، قادر مطلق، جاودانه است. و ما می دانیم که در مورد همه جا حضور، بیکرانی، بی نهایت و ابدیت چه اختلافات و تصوراتی وجود دارد.
وبگاه توسعه اسلامی دارلعلوم الخزرا | من می گویم ما در مورد این چیزها کلمات و تصوراتی داریم. اما در مورد خود چیزها چه می دانیم؟ ما از آنها چه می فهمیم؟
دعانویس در تهرانپارس
دعانویس در تهرانپارس | آیا ذهن انسان می تواند کاری انجام دهد جز اینکه خود را در ورطه ای بی نهایت که هیچ است فرو ببرد. خود را به چیزی که نمی تواند تصور کند.
استاد | تسلیم می کند، چه رسد به بیان؟ آیا درک ما در تعمق در چنین چیزهایی «بی رحمانه» نیست و گویی چنین نیست؟
دعانویس در تهرانپارس | اما وقتی این کار را انجام دادیم، خود چیزها را نمی بینیم. ما آنها را نمی شناسیم باور و تحسین تمام چیزی است که ما به آن می رسیم.
آری، ماهیت هلاکت 115 کمال فهم ما این است که نفهمیم و در آنجا استراحت کنیم. آنها جز قسمت های پشتی ابدیت و بی نهایتی هستند که ما نگاهی اجمالی به آنها داریم.
دعانویس در تهرانپارس | درباره تثلیث، یا وجود افراد متمایز در یک جوهر فردی چه بگویم – رازی که بسیاری آن را انکار کردند، زیرا هیچ‌کس آن را درک نکرد – رازی که هر حرف آن مرموز است؟
چه کسی می تواند نسل پسر، حرکت روح، یا تفاوت یکی از دیگری را اعلام کند؟ اما من به طور خاص به مثال دیگری نمی پردازم.
دعانویس در تهرانپارس | آن فاصله نامتناهی و غیرقابل تصوری که بین او و ماست، ما را در تاریکی نگاه می‌دارد تا چهره‌اش یا درک روشنی از کمالات او باشد.
ما او را بیشتر با آنچه انجام می‌دهد می‌شناسیم تا با آنچه که هست – با نیکی او به ما تا خیر اساسی‌اش. و بخش کوچکی از او، همانطور که ایوب می گوید.
دعانویس در تهرانپارس | از این طریق کشف می شود! ما کمی از خدا می دانیم، زیرا تنها ایمان است که در اینجا او را می شناسیم.
من اکنون در مورد تأثیرات باقیمانده در دل همه انسانها به طور ذاتی صحبت نمی کنم که خدایی وجود دارد.
دعانویس در تهرانپارس | و نه آنچه می توان به طور عقلانی در مورد آن خدا از کارهای خلقت و مشیت او که آنها می بینند و می بینند، آموخته شود.
اعتراف می‌کنیم که با تجربه‌ی غم‌انگیز همه اعصار، آن‌قدر ضعیف، پست، تاریک، سردرگم، که هیچ‌کس از این جهت خدا را آنطور که باید تجلیل نکرد.
دعانویس در تهرانپارس | اما علی‌رغم تمام شناختی که از خدا داشتند، در واقع «بدون خدا در جهان» [افس. 2:12]. اصل، و در این مورد، تقریباً تنها آشنایی ما با خدا، و بخشش او از خود، با ایمان است. «کسی که نزد خدا می‌آید باید ایمان بیاورد که او هست.
و او پاداش کسانی است که او را می‌جویند» (عبرانیان 11:6). علم ما به او و ثواب او (پایین اطاعت یا آمدن به سوی او)، ایمان است.
دعانویس در تهرانپارس | «ما با ایمان راه می‌رویم و نه با دید» (دوم قرنتیان 5:7) با ایمان، و به گونه‌ای با ایمان که هیچ ایده، تصویر یا گونه‌ای از آنچه به آن اعتقاد داریم نداریم.
ایمان تمام استدلالی است که ما درباره «چیزهای نادیده» داریم (عبرانیان 11:1). من در اینجا ممکن است بر ماهیت آن پافشاری کنم. و از همه همراهانش66 و نگرانی ها آشکار می شود
- سایت مرجع تعبیر خواب
- پلتفرم آموزش و مشاوره قلب
- سایت مرجع مبلمان و خرید مبل
- وبگاه آموزشی خرد ایران
- کلینیک تخصصی کاشت مو تهرانی
- گروه کلکسیونی ماندگار استایل
