استاد الیاس دعانویس

استاد الیاس دعانویس | گفته می شود زمانی که شنکر ماهاراج به حالت خلسه عمیق می رفت، بزاق به معنای واقعی کلمه از دهانش می ریخت.

وبگاه توسعه اسلامی دارلعلوم الخزرا | او بارها از افرادی که به ملاقاتش می رفتند سوء استفاده می کرد. گاهی اوقات هنگام صحبت با آنها از الفاظ نامفهوم و الفاظ کثیف استفاده می کرد.

استاد | سیگار هم می کشید. اما کسانی که او را خوب می‌شناختند می‌گفتند که او واقعاً فردی عاقل و آزاده بود. ممکن است فرد متحیر شود که چگونه آن افراد می توانستند حکمت او را تشخیص دهند.

سایت مپ الخزرا | اما پاسخ آسان است: آنها کسانی بودند که می توانستند ظاهر بیرونی او را کاملاً نادیده بگیرند و از اقتدار روحانی نهفته در زیر چنین ظاهری قدردانی کنند.

استاد الیاس دعانویس

استاد الیاس دعانویس | اگر به عارفی مانند شانکار ماهاراج برخورد کنید، احتمالاً در ظاهر او چیزی جذاب یا ارزش پسندیدن پیدا نمی کنید.

ماهارشی وینود، پدرم، بسیار به شانکار ماهاراج نزدیک بود. ماهارشی مراسم معنوی خاصی را برای احیای جسد شنکر مهاراج انجام داد تا آخرین پیام را برای شاگردانش دریافت کند.

استاد الیاس دعانویس | اوپاسانی مهاراج یکی دیگر از عارفانی بود که استاد روحانی اصیل نیز بود. او قبلاً در یک زباله دانی زندگی می کرد و به سمت افرادی که برای دیدن او می آمدند سنگ پرتاب می کرد.

اما او در وداها، کهن ترین ادبیات معنوی شناخته شده برای بشر، یک مرجع بزرگ بود. یک حکیم واقعی نگران این نیست که آیا مردم اقتدار معنوی خود را می پذیرند یا نه.

استاد الیاس دعانویس | برای چنین افرادی فرقی نمی کند که دیگران تحت تأثیر خرد آنها قرار بگیرند یا نه. آنها نگران این نیستند که دیگران چه برداشتی از آنها دارند. راماکریشنا پاراماهانسا در زمان خود به عنوان یک “کشیش دیوانه” شناخته می شد.

هر جا، در هر زمان، به هر دلیل جزئی، او به حالت خلسه عمیق ماورایی می رفت. ویوکاناندا شاگرد مورد علاقه او بود که توجه زیادی به جنون ظاهری این کشیش نداشت.

استاد الیاس دعانویس | اما سعی کرد این نوع خاص جنون را برای کشف اقتدار معنوی این شخص شگفت انگیز درک کند و او را مرشد خود قرار داد.

تاریخ ثابت می کند که او تصمیم درستی گرفت، زیرا این تصمیم تحولی اساسی در زندگی او به ارمغان آورد. این امکان پذیر بود زیرا ویوکاناندا می‌توانست با راماکریشنا در قلمرو خود واقعی، که زیرلایه همه هستی است، ارتباط برقرار کند.

استاد الیاس دعانویس | در این مرحله، ما باید در مورد برخی موارد شفاف باشیم. این درست است که یک فرد کثیف لزوماً در درون “کثیف” نیست.

او در واقع می تواند یک فرد آزاد شده باشد. اما این هم درست نیست که هر آدم کثیفی که از مردم سوء استفاده می کند و کتک می زند یک استاد واقعی است.

استاد الیاس دعانویس | به طور مشابه، یک فرد ساده به نظر ممکن است از درون آنقدرها هم ساده نباشد. این اشتباه است که فرض کنیم کسی که لباس های گرانقیمت به تن دارد.

احتمالاً فردی آزاده نیست. یک چیز مسلم است – بینایی فیزیکی ما به اندازه کافی خوب نیست که بتوانیم به طور دقیق ارزیابی کنیم که آیا یک فرد آزاد شده است یا نه.

استاد الیاس دعانویس | یک دید درونی کاملاً توسعه یافته چیزی است که برای این منظور به آن نیاز داریم. آنچه که بینش درونی ما در مورد یک شخص به ما می گوید مهم تر از این است که او به چشمان فانی ما چگونه می نگرد.

چگونه دید درونی را توسعه دهیم یاد بگیرید چگونه وارد ذهن شوید ما باید درک کنیم که چگونه بینش درونی خود را توسعه دهیم تا فرد مناسبی را پیدا کنیم که باید مراقبه را از او بیاموزیم.

استاد الیاس دعانویس | بدون شک نمی توان آن را در کلاس درس آموخت. امروزه می دانیم که تقریباً برای همه چیز کلاس هایی وجود دارد: «چگونه دوست داشته باشیم»، «چگونه مردم را جذب کنیم»، «چگونه در شغل خود ارتقا پیدا کنیم» و غیره.

تحت چنین شرایطی، نباید از یافتن آگهی برای کلاس «توسعه دید درونی» تعجب کرد. بهترین راه برای توسعه دید درونی ما این است که چشمانمان را برای مشاهده اتفاقات اطرافمان باز نگه داریم.

استاد الیاس دعانویس | هر تجربه ای را با ذهنی بی طرف پشت سر بگذاریم. ما نباید کسی را از روی ظاهرشان قضاوت کنیم، بلکه سعی کنیم لایه های عمیق تر ذهن او را درک کنیم.

برای اعتماد به احساسات درونی خود نیز باید تلاش ویژه ای انجام دهیم. در دنیای امروز، در اکثر مؤسسات آموزشی و احتمالاً در کل سیستم آموزشی، می‌بینیم که بیشتر بر نحوه ارائه خود به دیگران تأکید می‌شود.

استاد الیاس دعانویس | تا احساسات و برداشت‌های واقعی فردی. به همین دلیل است که ما هرگز یاد نمی گیریم به احساسات واقعی خود احترام بگذاریم.

ما تصور می کنیم که هر آنچه در قلب خود احساس می کنیم احتمالاً اشتباه یا نادرست است. وقتی این به طور منظم و طولانی مدت اتفاق می افتد.

استاد الیاس دعانویس | ما شروع به از دست دادن ایمان به احساسات درونی خود می کنیم. فقدان ایمان در نهایت باعث می شود به هر چیزی که فرد با شک و تردید نگاه می کند، تمایل پیدا کند. این دقیقاً همان چیزی است که برای اکثر مردم اتفاق می افتد.