استاد اللهیاری دعانویس | وقتی فردی که دائماً دنبال لذت می دود، به مدیتیشن روی می آورد، به ندرت این کار را انجام می دهد زیرا به یادگیری مراقبه علاقه مند است.
وبگاه توسعه اسلامی دارلعلوم الخزرا | او می خواهد مدیتیشن را بیاموزد زیرا کاملاً از لذت های معمول خود خسته شده است. برای اکثر افرادی مانند آن، مدیتیشن یک تغییر خوشایند در روال زندگی آنها ایجاد می کند.
استاد | آنها علاقه مند هستند که نوع متفاوتی از لذت را از طریق مدیتیشن دنبال کنند. برخی از آنها این کار را انجام می دهند زیرا “آرامش” ذهنی می خواهند.
سایت مپ الخزرا | برخی این کار را انجام می دهند زیرا می خواهند با افتخار در مهمانی ها با دوستان خود در مورد آن صحبت کنند.
استاد اللهیاری دعانویس
استاد اللهیاری دعانویس | در هند، بسیاری از مردم یا یک بار در هفته یا حداقل یک بار در هر دو هفته روزه می گیرند. شما می توانید هر روز از هفته را انتخاب کنید.
زیرا هر روز یک روز مبارک برای فدائیان یک یا آن خداست. شما نیز انتخاب گسترده ای دارید، زیرا صدها خدا برای پرستش در دسترس هستند.
استاد اللهیاری دعانویس | اما در چنین روزهایی مردم واقعاً به معنای واقعی روزه نمی گیرند. آنها فقط غذای مخصوص تهیه شده می خورند که قرار است فقط در روزه ها خورده شود.
این غذای مخصوص روزه داران به قدری لذیذ است که مشتاقان در آن روزها بیشتر از آنچه معمولاً می خورند غذا می خورند.
استاد اللهیاری دعانویس | بنابراین، به طرز متناقضی، بسیاری از کسانی که یک روز روزه می گیرند، روز بعد از سوء هاضمه یا بد معده رنج می برند.
آیا می توانیم بگوییم روزه شرعی در صورتی موفق است که سوء هاضمه به دنبال آن باشد؟ نه، نمی‌توانیم، زیرا اگر به سوء هاضمه منجر شود.
استاد اللهیاری دعانویس | هدف روزه از بین می‌رود. روزه واقعی شامل استراحت کامل دستگاه گوارش برای بازیابی و احیای قدرت گوارشی آن است.
هدف و اهمیت فیزیولوژیکی مشخصی دارد. مدیتیشن برای “تغییر” نیست به طور سنتی در هند، همه اعمال سالم به نحوی با مناسک مذهبی مرتبط هستند.
استاد اللهیاری دعانویس | مطمئناً این یک روش بسیار هوشمندانه برای تلقین عادات سالم در ذهن عموم مردم است.
روزه داری مذهبی یکی از این اعمال است. اساتید بزرگ دینی از گذشته بر این باورند که بهتر است از مردم بخواهند که کاری را به عنوان یک فعالیت مذهبی و همچنین یک فعالیت بدنی انجام دهند.
استاد اللهیاری دعانویس | وقتی روزه داری دینی می کنی، انتظار می رود که جدا از نخوردن چیزی، تمام وقت خود را صرف نماز و تفکر فلسفی کنی.
اما در طول سال ها، بسیاری از چیزها به طور کامل تغییر کرده است. به نظر می رسد افرادی که روزه های مذهبی را انجام می دهند معنای واقعی و اهمیت واقعی آن را به کلی فراموش کرده اند.
استاد اللهیاری دعانویس | بنابراین، اگر به قصد لذت بردن از لذتی متفاوت از حد معمول، تمرین مراقبه را شروع کنیم، اشتباه خواهد بود. با این کار فقط خودمان را گول می زنیم.
اما هرگز نمی دانیم مدیتیشن واقعی چیست. اسارت لذت های دنیوی اگر محدودیت های چیزهای دنیوی مختلفی را که در اطراف ما اتفاق می افتد با دقت مشاهده و مطالعه کنیم.
استاد اللهیاری دعانویس | به راحتی می توانیم محدودیت های ذاتی لذت های دنیوی را درک کنیم. لذت های دنیوی خواسته های ما را به طور کامل برآورده نمی کند.
برعکس، تحقق یک خواسته، مجموعه جدیدی از خواسته ها را ایجاد می کند که نیاز به برآورده شدن دارند. و چرخه مدام تکرار می شود.
استاد اللهیاری دعانویس | مهم ترین محدودیت هر آرزو، ماهیت کوتاه مدت یا «گذرا» آن است. اگرچه هر لذتی گذرا است، اما میل فرد به لذت «بی نهایت» است.
بنابراین، یک جنگ درونی مداوم بین گذرا و بی نهایت وجود دارد. پس از درک این فرآیند، می‌توانیم خواسته‌های خود را در محدوده نگه داریم و سپس می‌توانیم مدیتیشن را به طور مؤثرتری تمرین کنیم و از آن لذت بیشتری نیز ببریم.
استاد اللهیاری دعانویس | نه تنها این، بلکه می دانیم که چگونه از لذت های دنیوی لذت ببریم و همچنان از اسارت آنها رها شویم. با این کار، ذهن ما در دنیای بیرون معطل نمی شود.
طبیعتاً برای رفتن به دنیای درون در دسترس خواهد بود. زمانی که بدانیم ورود به دنیای درون به چه معناست، کیفیت تمرین مراقبه ما به طور قابل توجهی بهبود خواهد یافت.
استاد اللهیاری دعانویس | بعد از اینکه مدیتیشن را به درستی شروع کردیم، مدتی طول می کشد تا بتوانیم ذائقه واقعی آن را ایجاد کنیم.
این سخت ترین قسمت سفر است. ما باید به تلاش ادامه دهیم و بسیار صبور باشیم. تمرین مداوم مراقبه بدون از دست دادن صبر تنها زمانی امکان پذیر است که نگرش ذهنی درستی داشته باشیم.
استاد اللهیاری دعانویس | عاری بودن از جاذبه ها برای اینکه بتوانیم توجه خود را به درون معطوف کنیم، نیازی به دست کشیدن از لذت ها نداریم.
کاری که باید انجام دهیم این است که از هوس چنین لذت هایی رها شویم. و تا زمانی که این کار را انجام ندهیم، نمی توانیم مدیتیشن را به درستی تمرین کنیم یا علاقه ای به آن داشته باشیم.
استاد اللهیاری دعانویس | عاری بودن از جاذبه ها نیز به این معنا نیست که هرگز از لذت های دنیوی لذت نبریم یا سطحی از آنها دست برداریم یا به آنها پشت کنیم.
کاری که ما باید انجام دهیم این است که تأثیر الزام آور چنین لذت هایی را در ذهن خود کشف و درک کنیم. به محض درک رنجی که با چنین اسارتی همراه است.
استاد اللهیاری دعانویس | از شر آن رهایی خواهیم یافت. هنگامی که از رنج و اسارت رهایی یافتیم، از جاذبه این گونه لذت ها رها می شویم.
هنگامی که جاذبه بیش از حد برای لذت های دنیوی به حداقل برسد، ذهن ما از افکار مزاحم مربوط به این لذت ها خلاص می شود و بنابراین به سمت آنها کشیده نمی شود.
دیدگاهتان را بنویسید